راهکارهای گسترش و آموزش حقوق بشردوستانه در ایران

جامعه ایرانی همواره در زمینه فراگیری حقوق بشر و حقوق بشردوستانه علاقمندیویژه ای از خود نشان داده است. در این زمینه پیگیری فعالیت های خیرخواهانه، راه ا ندازیجمعیت شیر و خورشید سرخ ایران و سپس جمعیت هلال احمر،مشارکت در کنوانسیون هایچهارگانه ژنو وپروتکل ها الحاقی آن و غیره قابل ذکرند.این موضوع درکنار ویژگی سیاسیو اقتصادی خاورمیانه بر اهمیت گسترش و آموزش حقوق بشردوستانه درکشورمی افزاید.پرسش کلیدی این پژوهش نیز در همین راستا مطرح می شود که چگونه می توان آموزشحقوق بشردوستانه را در کشور فراگیر و نهادینه نمود؟ در راستای پاسخ به پرسش کلیدیذکر شده، پژوهشگر این فرضیه را مطرح می کند که آموزش های غیررسمی در فراگیریو نهادینه ساختن حقوق بین الملل بشردوستانه در ایران از کارایی مؤثرتری برخوردارند.به منظور آزمون این فرضیه، پژوهشگر از ابزارهای مشاهده، آزمایش و بررسی یافته هایپژوهشی در موضوع حقوق بشردوستانه در کشور بهره می برد. در همین زمینه متونمدرن آموزش رسمی و غیر رسمی حقوق بشردوستانه، روش های مدرن آموزش حقوقبشردوستانه با آموزش های غیررسمی سنتی حقوق بشردوستانه درکشور مورد بررسی ومقایسه قرار می گیرند.